Met haar eigen levenservaring en opleiding helpt Rachel anderen

Rachel weet als geen ander hoe het is om als ‘nieuweling’ in een onbekend land te komen. Ze werkt als vrijwilliger bij het Leids Steunloket Migranten. Binnen deze organisatie zet zij zich samen met andere vrijwilligers in voor een modern perspectief op de multiculturele samenleving. Door haar eigen verhaal en kennis te delen hoopt zij anderen te helpen die verder op weinig plekken terecht kunnen. 

“Ik ben Rachel Binda, 29 jaar en alleenstaand moeder. Ik studeer aan de Hogeschool Rotterdam en zit in het tweede jaar van de opleiding Associate degree, met als keuzeprofiel Human Resource Management. Ik loop momenteel stage bij het Leids Steunloket migranten en maak deel uit van het sociaal wijkteam de Vogelvlucht. Bij het Leids Steunloket helpen we migranten met verschillende vraagstukken. Ik heb een Colombiaanse achtergrond en daarom heb ik een grote empathie voor mensen in dit soort situaties. Ik heb namelijk zelf ervaren hoe het voelt om als ‘nieuweling’ in een onbekend land te komen. Ik weet zelf hoe het is om alle procedures te doorgaan om een Nederlandse nationaliteit te kunnen krijgen.”

“Ik ben geboren en opgegroeid in Aruba. Mijn afkomst is half Colombiaans en half Hindoestaans. Toen mijn moeder in 1990 naar Aruba emigreerde leerde zij mijn vader kennen. Mijn ouders hebben nooit een vaste relatie gehad met elkaar. Vanaf mijn geboorte heeft mijn moeder mij alleen opgevoed. Spaans is dus mijn moedertaal, maar ik spreek ook Papiamento. Doordat Aruba valt onder het Koninkrijk der Nederlanden, wordt het onderwijs in Aruba in het Nederlands gegeven. Hierdoor beheers ik de Nederlandse taal goed. De Latijns-Amerikaanse cultuur heb ik in mijn bloed, maar doordat mijn vader nooit in beeld was heb ik niets over de hindoestaanse cultuur meegekregen. Op mijn 20ste werd ik zwanger van mijn kind. In 2012 beviel ik van mijn dochter in Aruba. Al snel kreeg ik de volledige voogdij over mijn kind, haar vader is niet meer in beeld. Ik ben dus, net als mijn eigen moeder, alleenstaand.”

“Op Aruba heb ik mijn Mbo- 4 Directie secretaresse afgerond. Doordat ik zo goed mijn best deed op school kreeg ik in 2018 een soort studielening om verder te studeren in Nederland. Ik was heel blij dat ik deze kans had gekregen, maar daarnaast was ik heel verdrietig. Ik kon mijn dochter namelijk niet meteen meenemen naar Nederland en moest haar dus achterlaten in Aruba. Dit was een hele moeilijke periode voor mij. Mijn plan was om mijn dochter na 3 maanden naar Nederland te laten komen en haar in mijn studentenwoning te laten intrekken. Helaas kon mijn plan niet doorgaan, omdat ik mijn dochter niet mocht inschrijven in mijn studentenwoning. Op dat moment had ik niemand in Nederland om op terug te vallen, zowel mijn moeder als mijn dochter woonde namelijk nog in Aruba. Ik voelde mij ontzettend eenzaam en verdrietig.”

“Eén jaar later is het mij uiteindelijk toch gelukt om mijn kind naar Nederland te halen. Ik heb meteen een school voor haar geregeld en uiteindelijk zijn we in aanmerking gekomen voor een sociale huurwoning in Leiden. Het moment dat ik mijn kind weer zag en kon vasthouden, vergeet ik nooit meer. Ondanks dat het een hele moeilijke keuze was om Aruba te verlaten, ben ik heel blij dat ik de beslissing heb genomen om naar Nederland te komen. Ik heb deze keuze gemaakt voor mijn familie, voor onze toekomst. Mijn moeder is momenteel 64 jaar oud. Ze heeft nooit een vaste baan gehad en heeft hierdoor weinig pensioen. Door mijn best te doen op school, werk ik aan de beste toekomst voor mijzelf, mijn moeder en mijn dochter. Mijn grootste droom is om mijn moeder de beste dag van haar leven te geven.”

“Ik wil graag een verschil maken in het leven van andere mensen. Door mijn verhaal en kennis te delen hoop ik anderen te helpen.”